Twaalf en dertien

Hier volgen enkele tekstfragmenten, deze zijn nog voorlopig.
Voorlopige bundel: Twaalf - dertien *

Inleiding

Twaalf en dertien. Met twaalf wordt wel degelijk twaalf bedoeld, en niet 2012. Hetzelfde geldt voor 13.
Wij zijn niet gewoon om bij getallen stil te staan, laat staan om ze als "hoekstenen" te zien, waarbij iedere getal zijn eigen orde heeft.
In de tekst (of teksten) probeer ik "de orde van de twaalf" en "de orde van de dertien" te verduidelijken. Deze zijn behoorlijk verschillend.

Twaalf en dertien, en niet 2012 en 2013. Het is wel zo dat we een overgang doormaken van wat ik wel eens "de orde van de twaalf" noem naar "de orde van de dertien". Er zijn meerdere zaken aan de gang, waaronder de overgang van het vissentijdperk naar het watermantijdperk alsook een verhoging van dimensie. Over deze zaken heb ik weinig te zeggen, "het is mijn ding niet", ik heb er weinig voeling mee.
Over de getallen twaalf en dertien wil ik het wel hebben. Twaalf is verbonden met het oude, afsluitende, voorbije, tijdperk, terwijl dertien verbonden is met het nieuwe tijdperk, dat zich in haar prille begin bevindt.
Wat deze overgangen ook allemaal zijn, zowat iedereen is het erover eens dat deze overgangen niet op één dag geschied (21-12-2012 of 1-1-2013 of weet ik veel); hier gaan meerdere jaren over. Ook is het zo dat sommige mensen deze overgang al gemaakt hebben, dat - zo zie ik het toch - de meeste mensen hier mee bezig zijn en dat anderen er nog voor staan. Dit is geen oordeel. Terloops: oordeel behoort tot "de orde van de twaalf", dit zijn we bezig met afsluiten.

Dertien staat spiritueel een flink stuk hoger dan twaalf. Dit artikel is echter geen pleidooi: "kies voor 13, en niet voor 12 maanden". Pleidooi? Liever vrijheid, geen pleidooi. Wat dan wel? Het is de bedoeling om inzicht te verschaffen in de getallen dertien en twaalf. Kan dit inzicht verschaffen? Ja, als "de vonk overslaat". Een vonk die overslaat? Inzicht komt van binnenuit, je kan het van buitenaf niet aanreiken. Slaat de vonk niet over? Ook goed.

De essentie in een notendop

Wat is twaalf, met haar bijhorende orde? En wat is dertien, eveneens met bijhorende orde? En wat is orde?
Ik ben gaan graven. Graven en graven, en nog dieper graven. En het einde is nog niet in zicht.

Een praktisch probleem: deze tekst hoort bij, is ontstaan uit, het kaartje "12 - 13" dat bedoeld is voor nieuwjaar 2013. Vandaag, 1 januari, wordt het stilaan tijd dat dit klaar is. Geen nood: vermoedelijk hebben slechts heel weinig mensen behoefte aan dit heel diep graven, dit kan op zich wachten. Wel wil ik de essentie meegeven.

Eigenlijk is de essentie in een paar zinnen te vatten, pure eenvoud.

Spiritueel staat de twaalf vaak voor de leerlingen, terwijl de dertien de Meester is.
Jezus telde twaalf leerlingen, zelf was Hij zowel de één als de dertien.
In het sprookje van koning Arthur zijn er de twaalf graalridders. Ook hier is de koning zowel de één als de dertien.

Wanneer dit niet volstaat, dan wordt het graven, heel diep graven.

Het voorbije decennium, een terugblik

Wanneer ik even terugblik (20-12-2012) op het voorbije decennium verwondert het mij dat er zo weinig vernieuwing was, en zeker in Europa. Bij nader toezien is dit niet zo verwonderlijk. Het voorbije decennium - startdatum 11 september 2001, einddatum vermoedelijk 20/12/2012 - is er nauwelijks opbouw, maar vooral afbraak.
In het Westen staan we hier op zijn minst onwennig tegenover. De dwaasheid wil dat opbouw positief is en afbraak negatief. Correctie: het dwaze ligt niet in positief en negatief of in eb en vloed, het dwaze ligt er in dat wij - ons ego - hier een oordeel aan koppelen. Hierbij schiet gans het (lagere) denken in gang, en we zijn vertrokken. Wat is er mis met eb? En met vloed? Wat is er mis met opbouw? En met afbraak?
In het Oosten, en zeker in het Hindoeïsme, staan ze er veel minder afkerig tegenover. Deepak Chopra verwoordt het aldus:

GOD. G.O.D.
Generation Organisation Destruction (1).

Geen opbouw zonder afbraak. Afbraak was er zeker nodig. Welke periode, perioden, cycli, sluiten we af? Sommigen gaan heel ver terug in de tijd, dit kan best waar zijn - en zeker op astronomische basis - maar zo ver kan ik niet overzien.
Voor mij zijn enkele perioden vrij duidelijk: één: het overwicht van het rationele denken, en twee: "het Juliaanse verdeel-en-heers", en ook "het einde van Big Brother".

Vergaande rationaliteit, gekoppeld aan mannelijk overwicht, is "gestart" ten tijde van de Verlichting * en loopt nu ten einde. Dit heeft zeker zijn nut gehad vooral in wetenschappen, en we zullen er nog op verder bouwen, maar er is sterke behoefte aan meer evenwicht, denk maar aan allerhande problemen: klimaat, economie, politiek, wetenschappen, religie en zo meer. De slinger is te veel in één bepaalde richting doorgeslagen.

Het "Juliaanse" verdeel-en-heers komt verder nog aan bod (2).

De voornaamste afbraak, zij het dat deze nog niet voltooid is, is naar mijn mening wat we "het systeem" of "Big Brother" noemen. In de Apocalyps zijn er een gelijkaardig personage, met name "de Grote Hoer" *.

De afbraak is geschied; bijna, het loopt op zijn einde. Er is en komt ruimte voor iets nieuws.